EL SUEÑO DE CLAUDIA (NUBEOCHO Editorial)

Autor: ANTONIO M. FRAGA - Ilustradora:  MARÍA BRENNAno 1944. Nunha Polonia ocupada polos nazis, Noncia rescata dúas crianzas xudeas do seu tráxico destino e agóchaas na súa casa. Para as axudar a combater o medo, relátalles unha incrible aventura que viviu na súa infancia, cando percorría os camiños acompañando o tabor xitano ao que pertencía. A historia trasládaos ao corazón do misterioso bosque de Bialowieza, onde a familia de Noncia, tras extraviarse no medio dunha treboada, chega á vila secreta de Polana Wilków, o fogar dos Neuri. Alí coñecerá as distintas criaturas fantásticas que se agochan no bosque e aprenderá a mirar o medo cara a cara.Como escorrentar un lobo é unha aventura chea de misterios co arrecendo das lendas contadas baixo a luz dunha candea.A partir de 8 anos.

Autor: MIGUEL VÁZQUEZ FREIRE - Ilustrador: XOSÉ TOMÁSSINOPSE:CHÁMOME MARÍA ...CHÁMOME EVA ...CHÁMOME ROSALÍA ...CHÁMOME HELENA ...Catro testemuños de catro mulleres de distintas idades, de distinta condición social e profesional. Catro voces que falan de vidas que unha vez se viron engaioladas. Catro voces que falan tamén da importancia de recoñecer o encerro das gaiolas para abrirlles as portas.

Autora: NEE BARROSDepois de romper com o seu moço, Eva, estudante de filologia, começa a questionar a sua sexualidade, o seu jeito de relacionar-se com es demais e sente a pressom do entorno por encaixar. Porém, com a ajuda do seu melhor amigo e outras persoas que topa no seu caminho, começa a entender o que lhe está a acontecer. Nom estamos quebrades é umha novela sobre a amizade, sobre a importáncia de tecer redes, sobre aprender e construir, sobre querer e querer-se, sobre entender que nom há nada de errado em nós.V PREMIO MARÍA VICTORIA MORENO DE LITERATURA XUVENIL.A partir de 16 anos.

Autora e ilustradora: ANTOINETTE PORTIS - Podo axudarte?- Non necesito axuda.- Eu son moi alta!- Veña, está ben. Pero esta é a miña cidade…O traballo colectivo fai que esta cidade deixe de ser “miña” para ser “nosa”. Outra volta sobre unha proposta imprescindible a prol da imaxinación e do xogo creativo.O coello que protagoniza esta icónica serie de Antoinette Portis observa unhas caixas de cartón amoreadas, de distintas formas e tamaños, e decide converterse no “mellor construtor do mundo”: velaí o detonante de «Non é unha caixa. É unha cidade».A chegada doutros animais ofrecéndose a colaborar e a participar no xogo choca co seu carácter individualista, rexeitando así a intervención doutros axudantes ou xogadores. Ao verse só cambiará de opinión e contará coas achegas da xirafa que, co seu longo pescozo, pode facer torres máis altas do que alcanza o coello; das formigas, que son quen de erguer 50 veces o seu propio peso e poden transportan as caixas máis voluminosas; e do camaleón, un experto en cores, que empeza a pintar a cidade.Fronte ao egoísmo e á intolerancia que conducen á soidade e á tristura, o coello descubrirá a importancia de compartir, abrazar a diversidade, respectar outros puntos de vista e, sobre todo, valorar o traballo en equipo e facer amizades.Rectificar é de sabios e o protagonista decatarase da necesidade de colaborar para, entre todos, darlle vida a unha grande e fermosa cidade como resultado do esforzo colectivo e do poder ilimitado da imaxinación.Tralo éxito internacional de «Non é unha caixa», a autora volve reivindicar o xogo libre e creativo neste novo libro onde as imaxes, unha colaxe de caixas entre as que se sitúan os personaxes, trazados cunha absoluta economía gráfica e expresiva, seguen tendo un peso maior que o texto. Partindo de reciclar e reutilizar materiais tan simples como unhas caixas de cartón, a ollada infantil pode transformalas no mellor dos xoguetes; un recurso ben humilde, mais con infinitas posibilidades.

Autora: SUSANA SANCHES ARINS nasceu em 1974 em Vila Garcia, mas criou-se e cresceu no Fojo, terradentro. Cursou Filologias Hispânica e Portuguesa na USC e tem o DEA em Literatura Comparada. Estudou e trabalha na escola pública. Em 2008 ganhou o XXI Premio Nacional de Poesía Xosé María Pérez Parallé com a obra [de]construçom, publicada em 2009 por Espiral Maior. Isto deu-lhe entrada no sistema literário. Seguiram-lhe Aquiltadas (Estaleiro Editora) e A noiva e o navio (Através Editora) em 2012. Em 2015 publicou seique (Através Editora), traduzida para o castelhano, como Dicen, em 2019 (De Conatus Editorial). Em 2019 saíram a coleção de relatos Tu contas e eu conto (Através Editora) e a plaquette poética Carne da minha carne (Apiario Editora). A segunda edição do seique recebeu o prémio à melhor obra de narrativa na Gala do Libro Galego 2020. Exerce a crítica literária desde uma perspetiva feminista na Plataforma de crítica literária A Sega.SINOPSE:A químio afastou a Clara da sua escola durante semanas, mas ao regressar, tudo nela mudou. Já não é a mesma e não pode ficar indiferente perante as injustiças e atropelos que acontecem à sua volta, venham de quem vier. A sua força e reflexos viram-se afetados de jeito descomunal, tanto que nem ela mesma é capaz de os controlar. Deixou de ser Clara para se converter, com a ajuda da avó Rorita e da tropa fandanga, em SuperUlex, a heroína que todas estávamos a aguardar.A partir de 14 anos.

Autoras: IRIA PINHEIRO traballa como actriz desde o ano 1998 e desenvolve a súa actividade no audiovosial, nas artes escénicas e na música, ademais de participar en longametraxes, curtametraxes e videoclips. Destacou no cabaret onde foi compositora, letrista e guionista. No ano 2012 creou DandyLady, un alter ego co que investiga as posibilidades da poesía escénica e para o que foi ideado Uralita. Na actualidade traballa no espectáculo Anatomía dunha serea polo que recibiu dous Premio María Casares. Recibiu tamén o Premio Maruxa Villanueva á Interpretación pola súa traxectoria como actriz.MARÍA LADO comezou a escribir entre as xentes do Batallón Literario da Costa da Morte. Como poeta ten publicado A primeira visión (1997), casa atlántica, casa cabaret (2002), berlín (2005), Nove (2008), Amantes (2011) e oso, mamá, si? (2015) que foi escollido mellor libro de poesía na I Gala do Libro Galego. Tamén é autora dos libros para crianzas Porque Cuqui non quere ir á lavadora (2014) e 5 minutos (2017), Mulleres Bravas da Nosa Historia: Rosalía de Castro (2016) e da novela xuvenil Entre os dous hai un río (2016). Dende o ano 2005 mantén coa poeta Lucía Aldao varios espectáculos baixo o selo Aldaolado cos que percorren escenarios do máis diverso, dende teatros ate palcos de festa. É, tamén, unha das creadoras do colectivo Poetas da Hostia.SINOPSE:A actriz Iria Pinheiro e mais a poeta María Lado, nun proceso de escrita vivo, impúdico e singular déixanse levar polo ímpeto da transmisión oral para que as verbas se transformen nun xeito rabudo de atopar o lugar de pertenza, nun retrato dunha Galiza periurbana que habitan ambas as dúas para agasallarnos con este ser salvaxe que lles naceu e que non quixeron domesticar.